Son zamanlar Ermənistanda anti-Rusiya ab-havası geniş yayılıb. 2018-ci ildə Nikol Paşinyanın Baş nazir seçilməsindən, xüsusilə də 44 günlük müharibə və Azərbaycanın antiterror əməliyyatından sonra ölkənin siyasi kursu tamamilə dəyişib.
Paşinyan ölkəsini Rusiyanın orbitindən çıxararaq Qərbyönümlü siyasət aparmağa üstünlük verib. Onun dönəmində İrəvanla Moskva arasındakı gərginlik pik həddə çatıb. Hətta Ermənistanın Müstəqil Dövlətlər Birliyi (MDB), Kollektiv Təhlükəsizlik Müqaviləsi Təşkilatı (KTMT) və Avrasiya İqtisadi İttifaqından çıxmaq istədiyinə dair bəyanatlar verilir. Əvəzində isə adıçəkilən ölkə NATO və Avropa İttifaqına qoşulmağa çalışır.
Əlbəttə ki, bütün bunlar Kremlin narazılığına səbəb olur. Hətta zaman-zaman Rusiyanın Ermənistanda çevriliş planı hazırladığı və Nikol Paşinyanı devirmək istədiyi iddia olunur. Lakin gəlinən son nöqtədə görürük ki, Kremlin bu planı baş tutmayıb.
Ümumiyyətlə, artıq Rusiyanın Ermənistanda çevriliş planının tamamilə iflas etdiyini söyləmək olarmı?

AĞ Partiya sədrinin birinci müavini, politoloq Əhəd Məmmədli “Cümhuriyət”-ə bildirib ki, Rusiyanın Ermənistanda çevriliş planının olduğu şübhəlidir:
"Yəni Paşinyanın Rusiya ilə düşmənçilik etdiyi, Kremlin də onu istəmədiyi iddia olunur. Lakin bütün bunlara rəğmən, məhz Paşinyanın hakimiyyəti dövründə Rusiya ilə Ermənistan arasındakı ticarətin 14 milyard dollara qədər çatacağı proqnozlaşdırılır. Kiçik ölkə olan Ermənistanın nəhəng Rusiya ilə bu qədər böyük hansı alış-verişi etdiyi də suallar doğurur. Əslində, Ermənistan Rusiya üçün sanksiyalardan yayınaraq öz mallarını satdığı bir ərazidir. Yəni rus malları adıçəkilən ölkədən başqa dövlətlərə satılır".
Politoloq qeyd edib ki, Paşinyan Rusiyaya sanksiyalardan yayınmaq üçün imkan yaradıb:
"Belə vəziyyətdə Kreml nə üçün onu devirsin ki? Düzdür, Paşinyan Qərbyönümlü addımlar atır. Lakin Rusiya Prezidenti Vladimir Putin üçün əsas puldur, yoxsa Ermənistanın hansısa simvolik addımları? Rusiyanın hərbi bazasının Ermənistanda olduğunu nəzərə almaq lazımdır. Üstəlik, bu ölkənin sərhədlərini də rus hərbçiləri qoruyur.
Eyni zamanda, Ermənistanın dəmiryolları da Rusiyanın nəzarətindədir. Bütün bunların fonunda Putinin Paşinyanı devirmək kimi bir planının olduğunu düşünmürəm. Düzdür, Kreml ona yaxın Ermənistan hakimiyyətinin olmasını istəyər. Ancaq Paşinyan da onlar üçün məqbuldur. Ümumiyyətlə, Putin və Paşinyan arasında xüsusi ziddiyyətlər görmürəm".

Azad Vətən Partiyasının Siyasi Şurasının sədri, siyasi ekspert Novruz Novruzov isə açıqlamasında bildirib ki, bu gün Rusiya öz xarici siyasətində “kələfin ucunu” itirdiyi üçün sabah nə olacağını proqnozlaşdırmaq çətindir:
"Amma hər addımı fitnə-fəsadla dolu olan bu fövqəlşovinist dövlətin mövcud durumu belə deməyə əsas verir ki, onun hər hansı bir dövlətdə çevriliş etmək qüvvəsi qalmayıb. Təbii ki, Ermənistan da bu sırada qərarlaşıb. Bunun bir neçə səbəbi var".
Ekspert həmin səbəblərdən bəhs edib:
"Birincisi, Rusiyanın Qafqaz siyasəti saralmış yarpaqları tökülən ağaca dönüb. Çünki bu siyasətin su içdiyi mənbələr quruyub. Xüsusilə də Qafqazın cənub dövlətləri üzrə Rusiyanın sözü keçmir. İkincisi, Rusiya Ukraynaya qarşı işğalçılıq müharibəsini səfehcəsinə davam etdirməklə iqtisadi cəhətdən gündən-günə zəifləyir. Hər hansı dövlətdə çevriliş etmək isə güclü maliyyə qaynağı tələb edir ki, hazırda bu amil Rusiya üçün böyük problemdir.
Üçüncüsü, konkret olaraq, Ermənistan Rusiyanın orbitindən faktiki olaraq xeyli uzaqlaşıb. İndi bu ölkədə gedən siyasi proseslərə ən azı 50/50 faiz nisbətində ABŞ nəzarət edir. Qalan 50 faizdə Türkiyənin, Azərbaycanın da payı var. Rusiyanın imkanı 10 faiz civarındadır ki, bu da Gümrüdəki hərbi bazasının hesabınadır".
Onun sözlərinə görə, əslində bu bazanın da fəaliyyət imkanı xeyli daralıb:
"Çünki Ukrayna ilə müharibə çərçivəsində Ermənistanda 5000 nəfərlik şəxsi heyətə malik bazanı saxlamaq çox xərc tələb edir. Üstəlik, Ukrayna cəbhəsində Rusiya əsgər çatışmazlığı ilə üz-üzədir. Düzdür, BMT iclaslarında, Rusiya XİN-in keçirdiyi brifinqlərdə Ermənistanın Rusiyanın nəzarətində qalması üçün rus diplomatlar müəyyən fikirlər söyləyir, siyasi atmacalar atırlar.
Lakin bunların təsiri çox azdır və əksər hallarda iş planına uyğun olaraq atılan addımlar təsiri bağışlayır. Bütün bu amilləri nəzərə alsaq, deyə bilərik ki, Rusiyanın çevriliş planı iflasa uğrayıb. Lakin ani çılğınlıq nəticəsində terror hadisəsinin törədilməsi imkanı qalır".
Həmsöhbətimiz hesab edir ki, bu, Rusiya siyasətinin son adəti kimi ortaya çıxa bilər:
"Məsələn, Rusiyaya xidmət edən ermənilərin revanşı, yaxud şəxsi motivləri qabardıb kimisə silahlı basqınla aradan götürmək versiyası qalır. Ancaq bu cəhdlər indilikdə çevrilişə səbəb ola bilməz. Çünki erməni cəmiyyəti artıq Rusiyaya və Kremlə xidmət edən ermənilərə nifrət edir. Təsadüfi deyil ki, bu günlərdə Kremlin danışan dili olan erməni Keosoyanın vəfatı ona qarşı ermənilərdə olan nifrəti azaltmayıb, əksinə, mətbuatda onu aşkar surətdə manqurt adlandıraraq lənətləyirlər".
Elmir Mustafa
“Cebheinfo.az”

İran tərəfindən Zəngəzur dəhlizi ilə bağlı sürpriz bəyanat səsləndirilib.

Rəsmi Tehran dəhlizin açılmasına “yaşıl işıq” yandırıb. Bu barədə İranın Ermənistandakı səfiri Mehdi Sobhani açıqlama verib:

“İran Ermənistanın suverenliyi qo

runmaq şərti ilə kommunikasiyaların açılmasına müsbət yanaşır”.

İndiyə kimi Zəngəzur dəhlizinin açılmasına qarşı çıxan rəsmi Tehranın geri addım atmağa məcbur qaldığı görünür. İranın da bu mövqeyindən sonra yaxın perspektivdə Zəngəzur dəhlizi açıla bilər?

Mövzu ilə bağlı “Cümhuriyət”-ə açıqlamasında siyasi ekspert Novruz Novruzov bildirib ki, Zəngəzur dəhlizi Azərbaycanın unitar dövlət siyasətinin prioritet istiqamətidir:

“Naxçıvanın ərazi baxımından anklav mahiyyətindən çıxaraq ölkənin vahid sərhədləri strukturuna daxil edilməsi dövlətçiliyimizin tələb etdiyi vacib məqamdır. Zəngəzur dəhlizi indilikdə bu yolda region ölkələrindən heç birinin ərazi strukturuna toxunmadan həyata keçəcək ən məqbul layihədir. Bu layihə Azərbaycan üçün böyük siyasi, coğrafi və iqtisadi əhəmiyyət daşıyır. Digər tərəfdən isə bütün region ölkələri, o cümlədən dəhlizin keçəcəyi Ermənistan və İran üçün böyük iqtisadi potensialı reallaşdırmaqdan ötrü beynəlxalq imkandır.

Qərblə Şərq arasında kommunikasıyaların əlverişli qovşağına çevrilmiş Azərbaycan üçün dəhlizin böyük perspektivlərinin olması rasional iqtisadi reallıqdır. Bir neçə ildir ki, Zəngəzur dəhlizinin açılması ətrafında Azərbaycan və Ermənistan, həmçinin regionda maraqları olan Rusiya, İran, ABŞ, Avropa İttifaqı ölkələri arasında ciddi müzakirələr gedir. Layihənin memarı və aparıcı qüvvəsi olan Azərbaycan hakimiyyəti çətinliklə olsa da məqsədə doğru addım-addım irəliləyir.

Çünki bu dəhliz beynəlxalq iqtisadi əməkdaşlığın yeni strukturunun formalaşmasını ehtiva edir. Bu səbəbdən yeni kommunikativ əlaqələrin yaranması nə qədər sərfəli olsa da, köhnə strukturların funksiyalarının müəyyən faizini öz üzərinə götürəcək. Bu səbəbdən müqavimətlə qarşılaşır. Bundan başqa, siyasi niyyətlərdə də dəyişikliklərin baş verməsi labüdləşir”.

Ekspert qeyd edib ki, İranı qorxudan ən mühüm amil dünyanın yeni siyasi və iqtisadi yerdəyişməsi dövründə tarixi ərazilərdə yerləşən türk dövlətlərinin birliyidir:

“Tarixilik baxımından İran da coğrafi cəhətdən bu birliyin içində olmalıdır. Təsadüfi deyil ki, 1964-cü ildə iqtisadi, texniki və mədəni əməkdaşlığı möhkəmləndirmək məqsədilə üç ölkə - İran, Pakistan və Türkiyə arasında İnkişaf üçün Regional Əməkdaşlıq adı ilə təşkilat yaradılıb. Qurum 1985-ci ildən etibarən İqtisadi Əməkdaşlıq Təşkilatı adlanır. Azərbaycan 1992-ci ildə təşkilata üzv olub. Hazırda mənzil qərargahı Tehranda yerləşən İƏT-in 10 üzvü var - Azərbaycan, Əfqanıstan, Qazaxıstan, Qırğızıstan, Pakistan, Tacikistan, Türkiyə, Türkmənistan, Özbəkistan, İran. Buna baxmayaraq, əhalisinin təxminən 50 faizinin türk olması bu ölkənin dini-siyasi rəhbərliyini əndişələndirirdi.

Bundan başqa, Rusiya ilə strateji əlaqələrin olması da İranın mövqeyinə təsir göstərirdi. Rusiya vaxtilə müstəmləkəsi olmuş ölkələrdə həyata keçirilən bütün əsas layihələrə nəzarəti ələ keçirməklə həmin ölkələrə siyasi və iqtisadi təzyiq alətinə sahib olmaq istəyirdi”.

O əlavə edib ki, buna görə də Zəngəzur dəhlizi ideyası ortaya çıxanda Rusiya təkidlə dəhlizə nəzarət təklifini irəli sürürdü:

“Ancaq Azərbaycan Qarabağı erməni təcavüzündən xilas etdikdən sonra Ermənistanda baş verən siyasi proseslər bu ölkədə Rusiyanın təsirini xeyli azaltdı. Ermənistana “böyüklük” etməyə çalışan Fransanın da regionda geosiyasi maraqlara yiyələnmək üçün göstərdiyi cəhdlər iflasa uğradı. Azərbaycanın regionda açar ölkə olması, qardaş Türkiyə ilə strateji müttəfiqliyin yüksək səviyyəsi, iki ölkənin birgə beynəlxalq səyləri nəticə verdi. Hazırkı şəraitdə görünür ki, dəhliz ideyası ətrafında çoxvektorlu razılaşma var.

Xüsusilə, İranda türkün prezident seçilməsi bu işə təkan verib. Belə ki, İran Prezidenti Məsud Pezeşkian seçildikdən sonra rəsmi dövlət səfəri etdiyi ikinci ölkə olaraq Azərbaycana gəlməsi, burada Prezident İlham Əliyevlə danışıqlarda regional əməkdaşlığı genişləndirilməsində ölkəsinin maraqlı olmasını söyləməklə dəhlizin açılması prosesinin qaçılmaz olduğunu göstərdi. Ancaq Zəngəzur dəhlizinin başlıca komponent fiqurları Azərbaycan və Ermənistandır. Sülh müqaviləsi imzalanmalıdır ki, dəhliz açılsın. Bu mənada Ermənistanın üzərinə ciddi öhdəlik düşür. Çünki Azərbaycan öz üzərinə düşənləri uğurla həyata keçirir”.

Novruz Novruzov vurğulayıb ki, Azərbaycan lap əvvəldən dəhlizin açılmasını prinsipial mövqe kimi irəli sürdüyündən və Qarabağ müharibəsinin qalibi kimi Cənubi Qafqazda dominant siyasət yürütdüyündən, ərazisində lazımı struktur və yolların tikintisini aparıb:

“Yəni dəhlizin açılması rəsmi qərardan sonra tezliklə reallaşacaq. Azərbaycan Prezidentinin köməkçisi, Prezident Administrasiyasının Xarici siyasət məsələləri şöbəsinin müdiri Hikmət Hacıyev “GLOBSEC Forum 2025” çərçivəsində keçirilən “Orta Dəhliz: Yeni Geosiyasi və İqtisadi Həyat Xətti” panel müzakirəsində çıxışı zamanı bildirib ki, Azərbaycan regionda təhlükəsizlik və sabitliyi təmin edib. O, ölkəmizin regionda tam təhlükəsizlik və sabitlik yaratdığını, Ermənistanın da regional əməkdaşlıq və nəqliyyat bağlantılarının bir hissəsinə çevrilə biləcəyini söyləyib.

Hikmət Hacıyev qeyd edib ki, hazırda Ermənistanla da danışıqlar aparılır və Azərbaycanın məqsədi regionda heç kimi təcrid etmək və ya kənarda saxlamaq deyil. Ermənistan öz öhdəliyindən qaça bilməz, ona görə ki, Azərbaycanla bağlayacağı sülh müqaviləsində Zəngəzur dəhlizi xüsusilə vurğulanır. Ermənistanın siyasi rəhbərliyi isə bildirir ki, sülh müqaviləsinin bütün bəndləri 2025-ci ilin mart ayından razılaşdırılıb”.

Ekspert geriyə təkcə Rusiya amilinin qaldığını söyləyib:

“Bu ölkənin zehnindəki “velikorus” şovinizmi anlayışı dinc oturmağa imkan vermir. Putin və onun komandası imperiya ambisiyalarından qurtula, yeni dünyaya yeni baxışlar sistemini mənimsəyə bilmirlər, ancaq daha gecdir. Zəngəzur dəhlizinin açılması məntiqi baxımdan olduqca realdır. Azərbaycan və Ermənistan rəhbərliyi sülh müqaviləsini nə vaxt imzalayacaqlarsa, dəhliz də o vaxtdan açılmış hesab olunacaq”.

Elmir Mustafa
“Cebheinfo.az”

6 iyul 2025-ci, il

“Prezident Administrasiyasının Vətəndaş Qəbulu Mərkəzində, Əmək Müfəttişliyində olmuşam, Azərbaycan Həmkarlar İttifaqları Konfederasiyasında (AHİK) üzləşdiyim qanunsuzluq və oradakı qanunsuz əməllər barədə məlumat vermişəm. Hazırda cavab gözləyirəm”, – bu sözləri Musavat.com-a bir müddət öncə bağlanmış “Ülfət” qəzetinin əməkdaşı Rasim Süleymanov deyib.

Onun sözlərinə görə, AHİK-də sədr dəyişikliyindən sonra ilk bağlanan qurum 30 illik fəaliyyəti olan “Ülfət” qəzeti olub. Qəzeti bağlayan AHİK rəhbərliyi həmkarlarını işsiz qoyub, onların hüquqlarını ayaqlar altına atıblar.

Rasim Süleymanov bildirib ki, 1993-cü ilin aprelindən 2024-cü ilin oktyabrın 22-dək AHİK-in orqanı olan "Ülfət" qəzetində çalışıb. Onun sözlərinə görə, ötən ilin avqustun 26-da keçirilən növbədənkənar qurultaydan sonra Sahib Məmmədov Azərbaycan Həmkarlar İttifaqları Konfederasiyasının sədri seçilib. Bundan sonra İttifaqın Aparatı daxilində şöbələr üzrə yoxlamalar aparılmağa başlanıb: “'Ülfət'də də bu proses getdi. Oktyabrın 15-dən sonra bizi çağırıb izahat yazmağımızı istədilər. İndi nələrin aşkar edildiyini bilsək də, o zaman izahatımızda bildiklərimizi qeyd etdik. Bizi ötən ilin oktyabrın 22-də digər strukturlarda işlə təmin etmək adı altında aldadıb işdən azad etdilər. Düzdür, 5 aydan sonra mənə Mərdəkanda qurumun sanatoriyalarından birində mühafizəçi işi – 530 manat maaşla – təklif etdilər və mən bunu qəbul etmədim. Uzun müddət qəzetdə işləməyimi nəzərə almadan bu hörmətsizliyi etdilər”.

Rasim Süleymanov deyib ki, qəzet bağlanıb, əməkdaşların hamısı işdən çıxarılıb və beləcə işsizlər ordusuna daha bir neçə nəfər əlavə olunub: “Sözüm Sahib Məmmədovadır: niyə bizi bir dəfə də olsa qəbul etmədiniz ki, bəlkə sözümüz olacaq? Niyə əvvəlki iş yerinizdə olan iş yoldaşlarınızı, dost-tanışlarınızı yığıb AHİK-də işlə təmin etdiniz, amma uzun illər həmkarlarda çalışmış, bu qurumun fəaliyyətində canını qoymuş əməkdaşları düşünmədən işdən kənarlaşdırmaqla məşğul oldunuz? Bu proses hələ də davam edir. Hər tərəfdən bu quruma qarşı narazılıqlar artmaqdadır! Deməli, bizi bütün sosial hüquqlardan məhrum edən bu təşkilat qanunvericiliyin müddəalarını pozaraq acınacaqlı vəziyyət yaradıb. Bu ittifaqın əsas məqsədi işçilərin hüquqlarının keşiyində durmaqdır. Təəssüf ki, bizlərə münasibətdə absurd bir vəziyyətə imza atılıb. Mən üzümü hüquq-mühafizə orqanlarına tuturam: bu qurumun və onun orqanı olmuş "Ülfət" qəzetinin fəaliyyətinin yenidən təftiş edilməsini təmin etsinlər. Onda hər şeyin indi olduğu kimi deyil, daha bərbad olduğu üzə çıxacaq. Deməyim odur ki, daxildə baş vermiş, özlərinin aşkar etdikləri nöqsanları ört-basdır etməklə, hüquq-mühafizə orqanlarını bu vəziyyətdən agah etməyiblər. Sual yaranır: niyə və nəyin müqabilində!? Danışılası söz çoxdur. Amma vaxtı çatanda hər şey aşkara çıxacaq. Hələlik isə qurumun yeni tərkibi yeni-yeni 'yeniliklərə' imza atmaqla məşğuldur. Bu da köhnə işçilərin hamısının yavaş-yavaş bu təşkilatdan uzaqlaşdırılması ilə nəticələnir”.

Rasim Süleymanov qeyd edib ki, "Ülfət" qəzetinin baş redaktoru Aqil Dadaşov eyni zamanda AHİK sədrinin müavini vəzifəsini də tutub: “Bütün baş verənlərin başında o və qəzetin baş redaktorunun müavini olmuş Bəyalı Rzayev dayanıbmış. Bunu yoxlamadan sonra bildik... Utancverici bir vəziyyətdir. Bu işi necə ört-basdır edilərsə, cavabını yalnız Sahib Məmmədov verə bilər!”

Rasim Süleymanovun fikirlərinə Azərbaycan Həmkarlar İttifaqları Konfederasiyasının sədri Sahib Məmmədovun münasibətini öyrənmək üçün qurumla əlaqə saxladıq. Sorğumuzu elektron qaydada ünvanladıq.

Sorğunun mətnini də təqdim edirik:

Hörmətli Sahib müəllim,
Musavat.com-a daxil olmuş müraciət əsasında Azərbaycan Həmkarlar İttifaqları Konfederasiyasının keçmiş işçisi Rasim Süleymanovun “Ülfət” qəzetində baş verənlər və AHİK rəhbərliyi tərəfindən atılan addımlar barədə açıqlamalarına dair sizə bir neçə sualla müraciət edirik. Bu suallara cavabınızı media resursumuz vasitəsilə ictimaiyyətə çatdıracağımızı bildiririk:

AHİK-in orqanı olan və 30 ilə yaxın fəaliyyət göstərmiş “Ülfət” qəzetinin bağlanmasının əsas səbəbi nə ilə bağlı idi? Bu qərar hansı rəsmi sənədə əsasən qəbul olunub?

Qəzetin bağlanmasından sonra əməkdaşlara yeni iş yerləri ilə bağlı hər hansı rəsmi prosedurlar təqdim olunubmu? Əgər təqdim olunubsa, həmin işlərin şərtləri və maaş dərəcələri barədə ictimaiyyətə məlumat verə bilərsinizmi?

Rasim Süleymanov bildirir ki, 30 illik jurnalist fəaliyyətindən sonra ona sanatoriyada mühafizəçi vəzifəsi təklif olunub. Bu vəzifənin təklif olunması hansı meyarlarla müəyyən edilib?

“Ülfət” qəzetinin baş redaktoru Aqil Dadaşovun eyni zamanda AHİK sədrinin müavini kimi fəaliyyət göstərməsi kontekstində, baş redaktor və onun müavini Bəyalı Rzayevin qəzetin bağlanması və işçilərin işdən çıxarılması ilə bağlı hansı məsuliyyətləri müəyyən edilib?

AHİK daxilində yoxlamalar zamanı aşkar olunan nöqsanlarla bağlı hüquq-mühafizə orqanlarına hər hansı rəsmi məlumat verilmişdirmi? Verilməyibsə, səbəbi nədir?

Müraciətdə qeyd olunur ki, AHİK-də yeni vəzifələrə daha çox sizin əvvəlki iş yerinizdəki şəxslər, dost-tanışlar yerləşdirilib. Bu iddialara cavabınız nədir?

AHİK-in əsas funksiyası olan işçilərin hüquqlarının müdafiəsi prinsipi fonunda, uzunillik əməkdaşların işdən çıxarılması və sosial təminat məsələlərinin diqqətdən kənarda qalması sizin rəhbərlik strategiyanızla nə dərəcədə uyğun gəlir?

E. Məmmədəliyev,
Musavat.com

03.07.2025

Ruslar II Dünya Müharibəsinin sonuna yaxın, məsələn, 1945-ci ildəki son Praqa döyüşləri haqqında yazırdılar ki, məğlub olduqlarını anlayan faşistlər vəhşiliklə son güllələrinə kimi vuruşurdular. İndi Rusiyanın siyasi və inzibati hakimiyyəti imperiyanın öz azadlıqları və müstəqillikləri uğrunda çarpışan xalqlara uduzduğuny və geriyə dönüşün olmadığını başa düşərək qeyri-millətlərə qarşı vəhşicəsinə davranırlar. Yekaterinburq şəhərində azərbaycanlı Səfərovlar ailəsinə qarşı baş vermiş qara maskalıların hücumu bunu aydın göstərir. Rusların qılafa bürünmüş vəhşi siyasətləri Azərbaycanda və beynəlxalq aləmdə düzgün qiymətləndirilib. Səfərovlar ailəsinə qarşı törədilmiş cinayət kəskin şəkildə pislənilir. Bəs, ruslar özləri!? Onlar nə deyirlər? Təəssüf ki, həmişə olduğu kimi təqsirlərini boyunlarına almağa ləyaqətləri çatmır və velikorus şovinizm dünyagörüşü fonunda şər-böhtan atmaqla məşğuldurlar.
RİA Novosti agentliyi Vasili Leyko ad-soyadlı müəllifin bu mövzuya həsr olunmuş “aydınlaşdırıcı” yazısını dərc edib. Guya Səfərovların “Kaspi” kafesinin yaxınlığında, fikir verin, kafedə yox, onun yaxınlığında, yəni Səfərovların nəzarət etmədikləri ərazidə, 2001-ci ildə Yunis Paşayev adlı bir nəfər azərbaycanlı qətlə yetirilib. Və üstündən 24 il keçəndən sonra bu hadisəyə görə Səfərovlar ailəsinin yaşadığı mənzilə hücum edilib.
Bizim suallar: Harada görünüb ki, 24 il əvvəl baş vermiş hadisəyə görə indi birdən-birə ailənin üzərinə ön cəbhədə düşmən üzərinə hücum edilən formada basqın edilsin? 24 il əvvəl qətlin üstü açılmayıbsa, Səfərovlar bu illər ərzində yaşayış yerlərini tərk etməyiblərsə, Yekaterinburqun hüquq-mühafizə orqanları niyə ailəni istintaqa cəlb etməyib? Bu o deməkdir ki, əslində Yunis Paşayevin qətlində Səfərovların günahı yoxdur.
Müəllif qeyd edir ki, 2004-cü ildə “Kaspi” kafesinin yardımçı məkanında Aleksandr Səfərov adlı şəxs toyuna bir neçə gün qalmış faciəli şəkildə həyatını itirib. Ad-soyadından aydındır ki, bu şəxs Səfərovlardan birinin rus qadınla evliliyindən doğulmudur. Onu skinxedlər öldürüb. Hazırda vəhşi skinxedlərlə fəxr edən Rusiya cəmiyyətinin FSB-si, hüquq-mühafizə orqanları həmin qatillərə qarşı Səfərovlara qarşı etdikləri şəkildə hücum ediblərmi? Təbii ki, çünki, müəllif bu haqda bir söz belə yazmır. Yəni, əslində onları nə mühakimə, nə də həbs ediblər. Bəs, nədən 24 illik sübut olunmamış qətlə görə Səfərovlarla bu cür davranıblar?
Məqalədə bildirilir ki, 2013-cü ildə kafe özbaşına tikili sayılıb və uzun məhkəmə proseduru keçirilib, 2016-cı ildə kafe uçurulub, lakin 3 ay sonra bərpa edilib, 2017-ci ildə sanitar normalar pozulduğuna görə kafe bağlanıb, 2018-ci ildə hakimiyyət kafeni qeyri-qanuni sayıb və zorla sökülüb. 2023-cü ildən kafe yenidən fəaliyyətə başlayıb. Rusiya hakimiyyətinin bu ölkədə biznes quran azərbaycanlılara qarşı bu cür davranış metodları hamıya məlumdur. Onlar müəyyən müddət imkan verirlər ki, qeyri-millətdən olan bacarıqlı insanlar bizneslərini qursunlar, müəyyən qədər vəsait toplasınlar və gecələrin birində FSB (Federal Təhlükəsizlik Xidməti) hücum edib onların pullarını əllərindən alsınlar. Bu zaman miqrantları heçə sayan rus millətçiləri onları səbəbsiz-filansız öldürməkdən də çəkinmirlər.
Mən Yekaterinburqda yaşayan həmyerlimizdən biri ilə əlaqə saxladım və ondan Səfərovlar barədə soruşdum. Soydaşımız əminliklə bildirdi ki, ruslar şər-böhtan atırlar. Səfərovlar ləyaqətli, işgüzar və xeyriyyəçi insanlardır.
V.Leyko yazır ki. “Kaspi” kafesi Şaraş çayının gözəl təbiət mənzərəli sahilində yerləşir və “şaşlıq” üşün daim müştəri gurluğu yaşayır və sanballı gəliri olur. Bəlkə də, kafeyə hansısa rus varlı məmurunun gözü düşüb və təbii ki, Kremlin və Rusiyanın birinci şəxsi Putinin qeyri-millətlərə qarşı diskriminasiya siyasəti fonunda Səfərovların axırına çıxmağı məqsədyönlü sayıblar.
Son bir neçə ayda iki ölkə arasında Rusiya tərəfdən birtərəfli qaydada baş verən təhqiredici hadisələrə görə açıq demək lazımdır ki, Rusiya bizim dostumuz deyil və onunla bağlanmış dostluq və əməkdaşlıq, habelə strateji tərəfdaşlıq müqavilələrinin heç biri səmimi deyil.
Sovetlər dövründə məşhur bir filmdən ümumxalq aforizminə çevrilmiş “Moskva göz yaşlarına inanmır” deyimi indi xeyli dəyişib və olub “Moskva göz yaşlarına gülür”. Qalan dünya isə Rusiya hakimiyyətinin abırsızlığına acıyır və gülür. Bizim də münasibətimiz adekvat olmalıdır.
Novruz Novruzov