Makronun Azərbaycan nifrətinin əsas SƏBƏBİ

portret ela
“Bu gün dünya siyasi orbitində Emmanuel Makron Fransasının tutduğu mövqe əsrlər boyu bu ölkə tərəfindən yürüdülən ikiüzlü siyasətin məntiqi nəticəsi sayılmalıdır”.
Bu sözləri Azad Vətən Partiyasının Siyasi Şurasının sədri Novruz Novruzov “Cebheinfo.az”-a açıqlamasında deyib. O bildirib ki, bir sıra Qərb ölkəsi kimi Fransanın da çiçəklənən dövrü müstəmləkəçilik siyasətinə borcludur:
“Bu dövlət inkişaf etməmiş zəif ölkələrin işğalı ilə həmin ərazilərdə yaşayan əhalini istismar edib, böyük maliyyə resursları toplayıb. Bir neçə əsr davam edən bu proses fransızlarda ölçüyəgəlməz özünəvurğunluq yaradıb. Bu münasibət siyasətdə də özünü göstərib və fransız siyasətçilər yürütdükləri siyasətin dominantlığına inanmağa başlayıblar. Düzdür, sadə xalqla varlı simalardan formalaşmış siyasi toplumu bir tutmaq olmaz. Ancaq nə edəsən ki, ölkənin siyasətini sadə adamlar müəyyənləşdirmir.
Müstəmləkəçilik siyasətinin pik nöqtəsində, təxminən 250-300 il əvvəl fransızlar Qafqaza nüfuz etməyə çalışıblar. Təbii ki, onlar bura əvvəlcə iş adamları qiyafəsində təşrif buyurublar. Təsadüfi deyil ki, Laçın rayonunun yüksək dağlıq ərazisində o dövrün izi kimi “fransız yolu” adlanan cığır mövcuddur. Lakin o vaxtlar müstəmləkəçilər Azərbaycanda ciddi bir qənimət əldə edə bilməyiblər. Həmin dövrün siyasi ab-havası buna imkan verməyib”.
Həmsöhbətimiz qeyd edib ki, Rusiyanın bu torpaqları işğalı etməsində ermənilərin oynadığı əlaltı rol fransızların diqqətini cəlb edib:
“Nə qədər ki, Qafqaz Rusiyanın nəzarəti altında idi, Qərb ölkələri bu yerlərə ayaq basa bilmirdilər. SSRİ imperiyası dağıldı, Rusiya getdikcə zəifləyir, buna görə də Qafqaza göz dikənlərin sayı artır. Fransa da ermənilərin satqın xarakterinə, qucaqdan-qucağa asanlıqla atıldıqlarına görə onların yaxasından yapışıb.
Məlum məsələdir ki, bu prosesdə “insan hüquqları”, “millətlərin öz müqəddəratını təyin etmək” kimi mücərrəd ittihamlardan istifadə var. Halbuki, Ermənistanın Azərbaycanın torpaqlarını işğal etməsində Fransadan olan muzdlu döyüşçülər, snayperlər, hətta Kəlbəcərin işğalında fransız helikopteri iştirak edib və bu faktları fransız “hüquq müdafiəçiləri” görməyiblər. Fransa Prezidenti Emmanuel Makron da öz xələfləri kimi siyasətdə ayaqlarının ölçüsündən xeyli böyük olan ayaqqabı geyinib və buna görə də addımlayanda səntirləyir.
Ötən əsrin sonlarında Fransanın siyasi ekspertləri “Rusiya ilə birlikdə Böyük Avropa” ideyasını ortaya atmışdılar. Özünəvurğunluq ambisiyası onlara aşılamışdı ki, nəhəng Rusiyanı öz qəliblərinə sala biləcəklər. Ancaq göründüyü kimi, ruslar indi fransızlara lağ edib gülürlər.
Necə ki, Fransa rəhbərləri ABŞ-yə buynuz göstərən kimi, okeanın o tayından dərhal “Unutmayın ki, sizi almanların əlindən biz qurtarmışıq” mesajı gəlir”. N.Novruzov diqqətə çatdırıb ki, Makronun türklərə, eyni zamanda milli köklərinə görə azərbaycanlılara genetik nifrəti Fransanın Qafqaz siyasəti ilə uzlaşır: “Makronun siyasətindən aydın görünür ki, Fransa Ermənistanı himayəçilik pərdəsi altında işğal etmək istəyir. Lakin Makronun ağlı kəsmir ki, birincisi, Ermənistan Rusiyanın himayəsindədir və onu ondan qoparmaq hələlik mümkün deyil.
İkincisi, Cənubi Qafqazda Azərbaycan artıq söz sahibinə çevrilib və siyasi bölgənin siyasi oriyentasiyası xeyli dərəcədə ondan asılıdır. Üçüncüsü, Türkiyə kimi sanballı beynəlxalq oyunçunun qulağının dibində “at oynatmaq” Fransadan güclü dövlətlərə də nəsib olmayıb. Məqsədinə nail olmaq üçün Makron nişangahda Azərbaycanı görür və buna görə də böyük səhv edir.
Münasibətlərin pisləşməsinin baçlıca səbəbi də budur. İndi Azərbaycan Makron Fransasına hücum edərək onun riyakar siyasətini və müstəmləkəçilik ambisiyalarını başına vurur. Bu günlərdə Fransanın işğalı altında olan Mayot adasını güclü Şido qasırğası vurub və əhalinin bir hissəsi evsiz-eşiksiz, ərzaqsız qalıb. Xeyli sayda itkin düşənlər var. Lakin Fransanın hakimiyyət orqanların məzlum adamların köməyinə çatmağa tələsmir. Gördüyü işlər də alayarımçıqdır. Camaat açlıq çəkir. Azərbaycan da bu cür neokolonialist fəaliyyəti ifşa etməklə Fransanı yerində oturdur”.
Onun sözlərinə görə, Makron Ermənistan üzərindən Cənubi Qafqazda Azərbaycanı müharibəyə çəkmək üçün cəhdlər edir:
“Onun məqsədi bu yolla həm Ermənistanı özünün əlaltı dövlətinə çevirmək, həm də Ukrayna ilə müharibə aparan Rusiyanı daha da zəiflətməkdir.
Ermənipərəst prezident məqsədlərinə çata bilməyəcək. Çünki Cənubi Qafqazın siyasi və iqtisadi sahədə öz yiyələri var və bu zonaya kənar qüvvələrin daxil olması mümkün deyil. Fransanın siyasəti qarşısında Rusiya ilə yanaşı Türkiyə-Azərbaycan tandemi var. Makron hansı ağılla bu siyasəti yürüdür, yəqin ki, onun özündən başqa heç kim bilmir. Azərbaycanla münasibətlərin pisləşməsi də bu cür məkrli siyasətə görədir. Parisdən gələn bu siyasəti Azərbaycan nəinki rədd edir, hətta əks zərbə ilə Fransanın özünü çətin vəziyyətə salır.
Prezident İlham Əliyevin ədalətə söykənən və neokolonialist siyasətə qarşı duran siyasi gedişləri Fransanın müstəmləkələrini ayağa qaldırıb və onların azadlıq uğrunda mübarizəsinə yeni stimul verib. Münasibətlərin pisləşməsi bu istiqamətdə atılan addımların nəticəsidir. Prosesdə kimin haqlı, kimin haqsız olduğu aşkar görünür”.
Elmir Mustafa
“Cebheinfo.az”

25 dekabr 2024-cü il.

COP29 müstəmləkəçiliyə qarşı mübarizədə yeni səhifə açdı

hemreylik

Azərbaycan öz ideyaları ilə dünyanı fəth edir. Ona görə ki, fəlsəfi-mənəvi dünyagörüşünün mükəmməlliyi ilə bu diyar dünyada təqdir olunan dəyərləri dərindən mənimsəyib. Elmin, texnikanın yüksək dərəcədə inkişaf etdiyi indiki dövrdə ölkəmiz müstəqillik, bərabərlik, qarşılıqlı mənafeyə əsaslanan əməkdaşlıq prinsiplərini özünün xarici siyasətinin ana xəttinə çevirib. Bu gün Azərbaycan mövcud olan ölkələrin demək olar ki hamısı ilə planetimizin qarşısında duran qlobal problemlərin həlli ilə məşğuldur. Bu, onun öz beynəlxalq fəaliyyəti ilə qazandığı hörmətin və nüfuzun sayəsində mümkün olub. Lakin bəzi elə məsələlər var ki, bunlarla Azərbaycan ayrıca məşğul olur. Bu, müasir dünyanın inkişaf səviyyəsinə uyğun gəlməyən haldır. Belə ki, keçmiş cəhalətin qalığı olan müstəmləkəçiliyi yaşadan bir sıra ölkələr hələ də özlərindən qat-qat kiçik və müstəmləkə səbəbindən inkişafı ləngiyən ölkələr üzərində hegemonluqlarını davam etdirirlər.
Azərbaycanın Qoşulmama Hərəkatına sədrliyi dövründən başlamış və bu gün xeyli dərəcədə intişar tapmış dekolonizasiya hərəkatı hazırda Bakıda davam edən COP29 tədbirində ciddi müzakirə mövzusudur.
COP29 çərçivəsində Bakıda keçirilən inkişaf etməkdə olan kiçik ada dövlətlərinin Sammitində çıxış edən Prezident İlham Əliyev deyib: “Yeni Kaledoniya, Fransa Polineziyası, Mayot, Vallis və Futuna, Korsika, Reunion, Qvadelupa, Martinika, Fransa Qvianası, Sen-Pyer və Mikelon, Sent-Mert və Sent Varfolomey kimi Fransa müstəmləkələrinin xalqları, eləcə də Niderlandın Aruba, Kurasao, Sənt-Maarten, Boneyr, Sent Yefstaxiy və Saba kimi müstəmləkələrinin xalqları bu gün XXI əsrdə də müstəmləkə hakimiyyətindən əziyyət çəkirlər. Hazırda Fransa Polineziyası və Yeni Kaledoniya 1946-1947-ci illərdə BMT tərəfindən qeyri-özünü idarə edən ərazilər kimi tanınır. Bununla belə, onların dekolonizasiya prosesi hələ də yubanır”. Bu fikirlər biabırçı müstəmləkə rejimini qoruyub saxlamağa çalışan Fransa kimi dövlətlərə ciddi siyasi zərbədir. Çünki, daim insan hüquq və azadlıqlarından danışan fransalı rəsmilər öz təcavüzkar əməlləri ilə özlərini ifşa edirlər.
Hazırda müstəmləkə zülmündən əzab çəkən kiçik ada dövlətləri Azərbaycanın simasında özlərinin böyük dostlarını, qayğıkeş himayədarlarını tapıblar. “Azərbaycan Sənaye Təhlükəsizliyi Assosiasiyası” İctimai Birliyi və “Henley and Partners” şirkətinin birgə təşkilatçılığı ilə “İnkişaf etməkdə olan kiçik ada dövlətləri üçün innovativ iqlim maliyyələşdirmə təşəbbüsü” adlı beynəlxalq tədbir COP29-da uğurla baş tutub. Tədbirin keçirilməsində əsas məqsəd COP29-un iqlim maliyyələşdirilməsi üzrə əsas mövzularını müzakirə etmək, inkişaf etməkdə olan kiçik ada dövlətlərinin (SIDS) və digər həssas ölkələrin dayanıqlıq təşəbbüslərinə investisiyaların cəlb edilməsində rol oynamaq, bioloji müxtəlifliyi qorumaq, innovativ maliyyə səfərbərliyi strategiyalarını irəli sürmək və iqlim dəyişikliyinin pisləşən qlobal təsirlərinə qarşı kollektiv məsuliyyəti gücləndirmək olub.
Bundan başqa, Fransa və Niderlandın müstəmləkəsi altında olan Afrika ölkələrinin və dənizaşırı ərazilərin nümayəndələri Bakıda “Yaşıl və müstəmləkəsiz dünya naminə həmrəylik” adlı dinc aksiya keçiriblər. COP29 çərçivəsində təşkil olunan aksiyanın iştirakçıları bildiriblər ki, müstəmləkəsiz və yaşıl dünya naminə həmrəylik davamlı inkişafın və müstəmləkə ölkələrinin muxtariyyətinin ayrılmaz olduğu ideyasına əsaslanır.
Uzun illər erməni qəsbkarlarının işğalı altında olmuş Qarabağı azad edən Azərbaycan xalqı azadlığın və suverenliyin qədrini gözəl bilir. Bu mənada dövlətimizin süverenlik uğrunda mübarizədə digər dövlətlərə dəstək verməsi tamamilə başadüçüləndir və dünyanın sülhpərvər xalqlarında məmnunluq hissi yaradır. Çünki, kiçik ada dövlətlərinə söz verən çox olsa da, real dəstəyi hər ölkə göstərmir. Azərbaycanın isə sözü və əməli birdir və bu istiqamətdə görülən işlərin böyük tarixi əhəmiyyəti var.

Novruz Novruzov
AzVP-nin Siyasi Şurasının sədri

TBMM sədri: Türkiyənin sözünü Rusiya da, ABŞ da eşidir

numan
Türkiyənin sözünü Rusiya da, ABŞ da eşidir.
“Report” xəbər verir ki, bunu Türkiyə Böyük Millət Məclisinin sədri Numan Kurtulmuş Aydın şəhərində vətəndaş cəmiyyəti nümayəndələri ilə görüşündə deyib.
O bildirib ki, bu gün Türkiyə qlobal güclərdən biri olmağa namizəddir.
N.Kurtulmuş söyləyib ki, sözün arxasında güc olmalıdır: “Bu zaman söz daha qüdrətli olur”.
Parlament sədri qeyd edib ki, bu gün Türkiyə müdafiə sənayesinə görə dünyanın ilk ölkələrindəndir.

Azadlıq uğrunda müharibə qaçılmaz idi

anım gunu

27 sentyabr 2020-ci ildə uzun illər ərzində torpaqlarımızın böyük bir qismini işğal altında saxlayan qəsbkar Ermənistan daha bir təxribat törətməyə cəhd etdi. Bu cəhd küpdəki suyu daşıran son damla oldu. Azərbaycan öz ərazilərini azad etmək üçün bütün cəbhə boyu hücuma keçdi və Qarabağ uğrunda Vətən müharibəsi başladı.
Bu müharibə qaçılmaz idi. Çünki, Ermənistan hökumətinin başında duranlar bir dəfə yox, yüz dəfələrlə cinayət törətmiş cinayətkar şəxslər idi. Onlar daha cinayət törətməyə bilmirdilər. Buna görə də təcavüzkarlıqdan əl çəkməyi də düşünmürlər yaxud da düşünə bilmirdilər.
Hətta Azərbaycan tərəfi böyük humanistlik göstərərək qan tökülməsin deyə Qarabağın dağlıq hissəisndə yaşayan azsaylı ermənilərə çoxsaylı idarəetmə funksiyalarına malik geniş muxtariyyət təqdim etmək barədə yüksək səviyyədə təklif də vermişdi. Lakin xarici havadarlarının ikili standarlardan ibarət bulanıq siyasətinə arxalanan ermənilər bu təklifi də qulaqardına vurdular. Ermənistanın məqsədi Qarabağ erməniləri arasından yetişdirdikləri separatçılarla birlikdə anneksiya faktını praktikada rəsmiləşdirməklə Böyük Ermənistan haqda cılız xəyallarına nail olmaq idi.
Gündəmin real hadisələri isə ermənilərin xəyallarının nə dərəcədə mənasız olduğunu və əslində, onların iri güclərin əlində oyuncağa çevrildiyini sübut edirdi. Faktların dili ilə danışmalı olsaq, Ermənistan və Azərbaycan respublikalarındakı son 20 ildəki siyasi və iqtisadi durumun müqayisəli təhlilini aparıb, müəyyən nəticə əldə etmək olar. 44 günlük müharibə başlayana yaxın Ermənistanın 7 milyard dollara yaxın xarici borcu vardı və bunun ödənilməsi barədə iqtisadçılar nəinki rəy bildirməyə, heç düşünməyə də ehtiyac görmürdülər. Çünki, bu ölkədə iqtisadiyyatdan, onun inkişafından danışmağa ümumiyyətlə material yox idi. Hətta bəzi ekspertlər artıq defoltla bağlı xəbərdarlıqlar edirdi. Azərbaycanda isə vəziyyət kökündən fərqlənirdi. Ölkənin valyuta ehtiyatları 50 milyard dollara çatmışdı. Müasir silahlara malik güclü ordusu vardı. Əhalisi sabaha ümidlə baxırdı. Dövlət artıq sosial mahiyyət kəsb edir və insanların sosial müdafiəsini ildən-ilə gücləndirirdi. Büdcənin tək hərbi quruculuq bölməsinin vəsaiti bütövlükdə Ermənistan büdcəsinə bərabər, bəzi illərdə isə ondan üstün idi. Ermənistan getdikcə boşalır, yəni ermənilər öz ölkələrindən qaçırdı və dövlət miqrasiya probleminin qarşısında acız qalmışdı. Ermənistanda yoxsullq 30 faiz, işsizlik 15 faiz səviyyəsində idi. Azərbaycanda isə yoxsulluq 5 faiz həddindən aşağı idi. Belə bir ictimai-siyasi, iqtisadi bərabərsizlik fonunda Ermənistan hakimiyyəti unudurdu ki, Qarabağda yaşayan ermənilər Azərbaycan vətəndaşlarıdır və onların həyatı bu ölkədə daha firavan ola bilər nəinki Ermənistanın işğalı altında.
BMT Təhlükəsizlik Şurası işğala son qoyulması, Ermənistan ordusunun Azərbaycan torpaqlarından qeyd-şərtsiz çıxarılması, qaçqın və köçkünlərin doğma yurdlarına qayıtması barədə müxtəlif illərdə 4 qətnamə qəbul etmişdi. Digər beynəlxalq təşkilatların da bu cür qərar və qətnamələri vardı. Lakin Ermənistan beynəlxalq qurumların qərar və qətnamələrinə məhəl qoymur, Azərbaycanın torpaqlarını işğal altında saxlamaqda davam edirdi. Bunun da səbəbi beynəlxalq aləmdə mövcud olan ikili standartlar idi. Ermənistan bu ikili standartlardan istifadə edərək beynəlxalq təşkilatların, o cümlədən bu münaqişənin həlli ilə birbaşa məşğul olan beynəlxalq təşkilatların qərarlarına əməl etmirdi. Münaqişənin sülh yolu ilə həllinə dair Azərbaycanın dəyişməz mövqeyi ondan ibarət idi ki, ölkənin ərazi bütövlüyü bərpa olunmalı, qaçqınlar və məcburi köçkünlər öz doğma yurdlarına qayıtmalıdırlar.
Bütün bu saydıqlarımız Azərbaycanın artıq müharibə yolu ilə ərazi bütövlüyünün bərpasını təmin etməyə güclü əsas yaratmışdı. Buna görə də müharibə qaçılmaz idi və bu şərt müstəqil dövlət olan Azərbaycanın müstəsna hüququ idi.
Hətta erməni politoloq, siyasi elmlər doktoru Levon Şirinyan o vaxt bildirmişdi ki, Azərbaycanla müharibə qaçılmazdır. Bu siyasətçi demək olar ki, hər gün etdiyi çıxışlarda onları gözləyən dəhşətdən bəhs edirdi. Azərbaycan Ordusunun regionda ən güclü olduğunu sübut etmiş 2016-cı ilin Aprel müharibəsi ermənilərin əlində sübuta yetirilmiş fakt idi. Buna görə də Şirinyan onları gözləyən total məğlubiyyətdən qurtulmaq üçün müxtəlif variantlar irəli sürürdü. Lakin o, baş verənləri ayıq başla qiymətləndirə bilmir, çıxış yolu kimi Ermənistanın dərhal hücuma keçərək Azərbaycanın digər ərazilərini də ələ keçirməyə çağırırdı. Müharibəni qaçılmaz edən digər bir amil də bu cür aqressiv çağırışlar idi. Düşmənin azğınlığının qarşısı alınmasa idi, Cənubi Qafqaz qan çanağına dönərdi.
44 günlük Vətən müharibəsi Prezident İlham Əliyevin qeyd etdiyi kimi, azadlıq müharibəsi idi. Böyük Zəfərlə başa çatan müharibə Ali Baş Komandan İlham Əliyevin rəhbərliyi altında Azərbaycan Ordusunun təkcə xalqımıza deyil, həm də regiona bəxş etdiyi sülh və əmin-amanlığın təntənəsi oldu.
Bu gün qalib Azərbaycan Ermənistanla sülh müqaviləsinin bağlanması üçün səylə çalışır. Lakin bu müqaviləni pozmaq istəyən dünya gücləri vür. Onlar regionda “parçala, hökm et” məqsədi güdən siyasət yeridirlər. Ancaq bu da dügər mənfur məqsədləri kimi məhv olub gedəcəkdir. Çünki, Cənubi Qafqazda sülhün bərqərar olması qaçılmazdır.

Allah Şəhidlərimizə rəhmə eləsin!

Novruz Novruzov

AzVP Siyasi Şurasının sədri

İşğal və terrorizmin qaçılmaz süqutu

zefer
Tarixin sınaqlardan çıxmış bir aksioması var: öz azadlığı uğrunda mübarizə aparan xalq əvvəl-axır qalib gəlir. Ən yeni tariximizin son 35 illik dövrü bu aksiomanın nə qədər real olduğunu sübut edib. XX əsrin sonlarında torpaqlarımızın 20 faizə qədərinin dünya imperializminin dəstəklədiyi erməni terrorçuları tərəfindən işğal edilməsinə və bu işğalın 30 ilə qədər davam etməsinə baxmayaraq Azərbaycan xalqı öz dövlət rəhbərinin ətrafında sıx birləşərək nəinki terrorçulara, həm də imperializmin aparıcı qüvvələrinə qalib gəlib ərazi bütövlüyünü və suverenliyini bərpa etmişdir. Bu fikirləri sözdə ifadə etmək asan görünə bilər. Lakin hadisələrin mahiyyətinə diqqət edəndə aydın olur ki, Azərbaycanın canahşümul zəfəri təkcə öz tarixi üçün deyil, ümumilikdə dünya tarixi üçün zəngin, yeni və örnək olan bir hadisədir.
İşğal faktının xronologiyasını izlədikdə aydın görünür ki, Azərbaycan uzun illər boyu öz mübarizəsini təkbaşına aparıb. Mübarizənin çətinliyi onda idi ki, torpaqlarımızın işğalı müstəqillik mübarizəmiz ilə eyni vaxtda baş vermişdi. Dağınıq iqtisadiyyat, formalaşmamış silahlı qüvvələr, daxili səbatsızlıq və xarici mürtəce təzyiqlər ölkəmizi hər yandan sıxırdı. Ötən əsrin sonlarında belə təsəvvür yaranmışdı ki, Azərbaycan birdəfəlik məğlub olub, düşmən kifayət qədər güclüdür və məğlubiyyətlə barışmaqdan başqa çıxış yolu qalmayıb. Ola bilsin ki, yeni təşəkkül tapmış bir dövlət haqda bu cür təsəvvür düzgün sayılardı. Lakin neçə minillik dövlətçilik tarixinə malik olan Azərbaycan dövləti haqqında bu cür düşünmək tarixi yanlışlıqdan başqa bir şey deyildi. Məhz öz kökündən qaynaqlanan təcrübə, milli dözümlülük, mətinlik, səbr və müdrik siyasət sayəsində xalqımız bütün çətinliklərə sinə gərməyi və azadlığa qovuşmağı bacardı. Bu zəfərin əldə edilməsində Azərbaycanın Prezidenti, Ali Baş Komandan İlham Əliyevin müstəsna xidmətləri var. Dünya siyasətinin inkişaf perspektivlərini vaxtında və dəqiq qiymətləndirən, yaranmış şəraiti düzgün dəyərləndirərək beynəlxalq münasibətlərin taktika və strategiyasını yüksək səviyyədə, qalibiyyətə yönələn formada işləyib hazırlayan dövlətimizin başçısı daxildə xalqımızı bir yumruq kimi birləşdirib düşmən üzərində tarixi qələbəni zərurətə çevirdi.
İşğalçı qüvvələr üzərində qələbəmizin tarixi əhəmiyyətini artıran mühüm məqamlardan biri cəbhədə düşmənin bir neçə qat müdafiə istehkamlarının düzgün hərbi taktika və manevr nəticəsində darmadağın edilməsi idi. Bu, dünya hərb tarixində görünməmiş bir səhifə açdı və müasir döyüş texnikasının yeni metodologiyasının əsasını qoydu.
Prezident İlham Əliyevin səbrli və uzaqgörən siyasəti sayəsində həm beynəlxalq siyasi qüvvələr, həm iqtisadi əlaqələr, həm də daxildə “dövlət-xalq-ordu” kimi mənəvi vətənpərvərlik birliyi elə səviyyədə qurulmuşdu ki, zəfərimiz qaçılmaz idi. ABŞ, Fransa, bütövlükdə Avropa Birliyi və digər güclü dövlətlərin siyasətləri ilə əlaqədar seçilmiş uğurlu yol, 2020-ci il Vətən Müharibəsinin və 2023-cü il antiterror əməliyyatının zəruriliyinin əsaslandırılması erməni qəsbkarlarının havadarlarının əl-qolunu bağladı. Həmin qüvvələr Azərbaycanın haqq-ədalət mübarizəsi qarşısında ciddi maneə yarada bilmədilər.
44 günlük müharibə və 23 saat 43 dəqiqəlik antiterror əməliyyatı... Xalqımızın və ordumuzun fəxrlə qeyd etdiyi bu möhtəşəm hadisələr dünyada imperializmdən zülm çəkən dövlətlərin mübarizəsinə yeni impuls verdi. Bu gün Azərbaycan həmin məzlum kökünə salınmış xalqların müstəqillik mübarizəsinin mərkəzinə çevrilib. Vaxt gələcək bu mübarizə öz bəhrəsini verəcək və tarix kitablarında azadlıqlarına qovuşmuş xalqların qəhrəmanı timsalında İlham Əliyevin mübarizə yolu örnək kimi öyrəniləcək.

Novruz Novruzov
Azad Vətən Partiyasının Siyasi Şurasının sədri

2 -dən səhifə 136

Oxşar məqalələr